هجده سال گذشت
عکس و یادآوری شیرینی از قلم توکا نیستانی که طرح هایش حرف نداشت و ندارد و حالا دریافته ام که در انتقال حس و حالش به خواننده با کلمه هم موفق است. این وب لاگ چه هنرها که نمایان نکرده است.
posted by masoudbehnoud @ 3:42 PM
3 Comments
<$I18NNumdeklab$>:
به باور من هفته نامه کاریکاتور "توانا" یکی از یادگارهای ناب دوران سید اصلاحات بود، که در آن توکا، مانا، نیک آهنگ (که سابقه همکاری باایشان را دارم)و .. مجالی یافتند تا در زمانه ای که نوشتن از تابوهای سیاسی و اقتصادی ناممکن بود " نباید ترین ها" را طرح بکشند. باید به فال نیک گرفت ،اکنون توکا هم می نویسد...
برای اطلاع توکا از راست بهرام فیاضی خانم کتی هاتف، یک عضو اداری مجله، آقای میلانی
نشسته ها را هم که توکا نوشته است. این عکس در اتلیه مجله بهکام گرفته شده که من هم از اعضایش بودم و بله روز تولد خانم حدیدی است که در آن موقع البته همسر آقای بهنود نبودند.
مصمم بودم كارهايم را با ترتيب زماني از گذشته به نقد بگذارم تا به امروزِ خودم برسم، اما انگار براي دوستاني اين امر خوشايند نبود و خواسته بودند زودتر كارهاي امروزم را ببينند. به خاطر احترام به مخاطب و همچنين حفظ خط سير موردنظر، كار جديدي را در كنار كاري قديمي‌تر قرار داده ام. حتمن نقد كنيد:
وقتي كه مي‌رسم به حوالي‌يِ خانه‌اَت
گُم مي‌كنم من از هيجانم نشانه‌اَت...........
پُر مي‌كند مشامِ مرا، من كه تشنه‌اَم
محبوبه‌وار عطرِ نجيبِ شبانه‌اَت
در باز مي‌شود، بدني داغ پشت دَر
درگيرِ آن «نمي‌شود» ِ كودكانه‌اَت
سُر مي‌خورد نگاهِ پُر از شرم‌اَت از تن‌اَم
چون بند تاپ قرمزت از روي شانه‌اَت ............
با دو غزل در سحوری به انتظار نقد نشسته ام!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home